Hoe werden jullie naast partners, ook collega’s?
Marie: “We leerden elkaar kennen op de schoolbanken. We trouwden, kregen kinderen en werkten lange tijd voor de provincie Limburg. Johan bouwde onder andere initiatieven uit rond diversiteit. Ik zette projecten op rond groepsgerichte opvoedingsondersteuning van jonge Turkse mama’s.”
Johan: “Toen vijf jaar geleden de taken van de provincies ingeperkt werden, verdwenen ook onze opdrachten. We dreigden allebei zonder werk te vallen. Dat was even slikken. Begin 2018 stelde de overheid ons voor om aan de slag te gaan als sociaal werkers binnen Kind en Gezin, elk binnen een ander regionaal team. Ook al hebben we enige leeftijd en ervaring, het werken in kwetsbare gezinnen was voor ons iets nieuws.”
Wat doet een sociaal werker binnen zo’n regionaal team?
Johan: “Met deze gezinnen leggen we een intens traject af: sommige zien we meerdere keren per week, soms verschillende jaren aan een stuk. Gezinsarmoede is een rode draad in ons werk. We kijken of deze kwetsbare gezinnen krijgen waar ze recht op hebben. Vaak weten ze niet dat ze voor studie, cultuur of huisvesting extra middelen kunnen krijgen. Of ze hebben een ernstig ziek kind maar kennen ons gezondheidssysteem niet.”
