Bij 20 Vlaamse en Nederlandse jongens tussen 14 en 17 jaar werd tijdens hun hechtenis een semigestructureerd interview afgenomen. Ze kregen vragen over hun welbevinden, hun behoeftes en doelstellingen bij de rehabilitatie, hun motivatie om zich te laten behandelen, en hun ideeën over recidivisme en rehabilitatie.
De resultaten van dit onderzoek tonen aan dat een match tussen enerzijds aandacht voor het welbevinden van de jongens en anderzijds de behandeldoelen die in samenwerking met het instituut worden vooropgesteld, hun motivatie voor de behandeling en kans op rehabilitatie aanzienlijk kan verhogen.