Voor een krachtige en inclusieve samenleving zijn sociale verbanden van wijkbewoners essentieel, moet er meer vanuit de ‘wijk’ worden gedacht en moeten wijkteams zoeken naar meer collectieve oplossingen en interventies. Hoe krachtiger, gezonder of rijker het collectief functioneert, hoe beter het individu kan floreren. Hoe beter professionals de ‘collectieve’ opdracht uitvoeren, hoe minder beroep inwoners doen op individuele hulp en ondersteuning. Want als de context goed is, gedijt het individu beter. Dat concluderen de samenstellers van het essay. Om wijkteams te helpen daar invulling aan te geven introduceren zij het netwerkkwadrant.
Het netwerkkwadrant biedt vier kijkrichtingen voor het werken in netwerken: het sociale netwerk (individueel en collectief) en het institutionele netwerk (individueel en collectief). Voor het wijkteam maakt het model concreet wat werken in netwerken in elk van de vier kwadranten kan betekenen. Bij het werken in netwerken zijn het sociale en het institutionele netwerk te onderscheiden. Beide kunnen zoeken naar oplossingen en interventies voor individuele hulpvragen en voor collectieve kwesties. Dat levert in het model vier dimensies op, waarin een professional, samen met anderen, kan werken aan inclusie:
Het model wordt toegelicht en uitgewerkt in het essay. Dat schetst per kwadrant wat ermee wordt bedoeld, wat het werken in dit kwadrant concreet voor wijkteams betekent en wat dat vraagt van de professionele houding. Tot slot beschrijft het essay wat wijkteams nodig hebben om het werken in netwerken in praktijk te kunnen brengen: een passende opdracht, context en vaardigheden. De kaders door de tekst heen geven concrete vragen en versterkende oplossingen, om een beeld te geven van waar per kwadrant aan kan worden gedacht.