VGV is geen eenvoudig onderwerp om ter sprake te brengen.Niet voor de (mogelijks) besneden mama die niet gewend is om met een vreemde over haar privéleven en haar seksualiteit te praten, en niet voor de zorgverlener die zich niet altijd klaar voelt voor dit gesprek. Toch is het actief bespreken van VGV met de (toekomstige) ouder(s) de belangrijkste vorm van preventie en ondersteuning.
Op vlak van preventie is het zeker ook van belang om de vaders aan te spreken en te betrekken bij gesprekken over het welzijn van hun kinderen. VGV wordt in stand gehouden door de hele samenleving en dus zowel mannen als vrouwen spelen een rol in het stopzetten ervan.
Het herkomstland is een goede indicator om te bepalen met welke (toekomstige) ouder(s) je VGV in gesprek brengt. Zijn de ouders afkomstig uit een land waar VGV in mindere of meerdere mate wordt uitgevoerd, ga dan zeker in gesprek hierover.
Soms komen er ook expliciete vragen van ouders zoals welk ziekenhuis en welke arts ze kunnen contacteren om hun dochter te laten besnijden. Hier zetten ouders het thema op de kaart en heb je dus een duidelijke ingangspoort. Ook hier kan je eerst ingaan op waarom dit voor ouders belangrijk is, hoe ze daarnaar kijken. Je moet natuurlijk ook de juiste informatie geven en zeggen dat dit verboden is in België.
GAMS ea ontwikkelden een gesprekswijzer om VGV te bespreken met meisjes en/of hun familie. Er staan heel wat concrete kapstokken in om het gesprek aan te gaan.
Ook de e-learning over VGV geeft je naast informatie,ook tips en handvaten om met ouders in gesprek te gaan.
