Positief ouderschap: het model van Patterson

PMTO is een opvoedprogramma dat zich richt op ouders van kinderen tussen 4 en 12 jaar met ernstig externaliserend gedrag. Er is sprake van een zich herhalend negatief gedragspatroon (zoals hevige driftbuien, agressie, stelselmatig negeren van instructies van ouders,…), gecombineerd met een negatief interactiepatroon tussen ouders en kind. Men werkt niet met het kind rechtstreeks maar leert ouders meer en systematischer effectieve opvoedingsstrategieën toe te passen in hun interactie met het kind. Het doel is om ouders op die manier vaardiger te helpen worden in het opvoeden van hun kind, escalaties tussen ouder en kind te verminderen en ouders een beter gevoel te geven in hun rol als opvoeder. 

Kernprincipes die het programma gebruikt, zijn: 

Vijf effectieve opvoedstrategiën: 

• kinderen stimuleren door aanmoediging 
• probleem oplossende strategieën toepassen 
• positieve betrokkenheid 
• effectieve grenzen stellen 
• zicht en toezicht houden  

Vier ondersteunende strategiën: 

• duidelijke instructies geven 
• emotie-regulatie 
• bijhouden van gedrag 
• communicatie 

PMTO wordt in het Nederlandstalig gebied vooral ingezet als individuele ambulante interventie.  

Auteur?

Gerald Patterson, Amerikaans Professor in de psychologie, wetenschapper en stichter van het Oregon Social Learning Centre. Hij verrichtte baanbrekend werk ivm inzicht in agressief en anti-sociaal gedrag bij kinderen en het ontwikkelen van groepsprogramma’s als interventie. 

Patterson overleed in 2016.

Theoretische basis?

Social interaction learning model: sociale interactietheorie en sociale leertheorie.

Wetenschappelijke onderbouwing?

PMTO is een effectieve interventie volgens de Nederlandse databank effectieve interventies van het Nederlands Jeugdinstituut (NJI).  

Het Nederlandse Kenniscentrum PMTO verzamelde van juni 2019 tot juni 2020 gegevens over behandelingen en bundelde deze gegevens in een factsheet. De algemene conclusie was dat PMTO niet alleen een positief effect had op het gedrag van het kind, maar eveneens op de mate waarin moeders en vaders de opvoeding en aspecten die daarmee samenhangen als een belasting ervaren.