Do Families Feel “In”… Even When Having to Stay “out”?

Wat is het?

Tijdens de COVID-19 pandemiecrisis was de heropening een grote uitdaging voor Italiaanse kinderdagverblijven. Sommige praktijken en ruimten moesten worden aangepast om te voldoen aan de COVID-voorschriften, waaronder het beperken van de aanwezigheid van gezinnen in de centra. Vóór de pandemie konden gezinnen de klaslokalen binnengaan, bij de kinderen blijven en met de leerkrachten praten zolang ze wilden. Momenteel, met de geldende pandemische beperkingen, mogen gezinnen het klaslokaal niet binnen en moeten zij stoppen bij de deur. 

Binnen deze "opgelegde veranderingen" was het EDUCAS-project een gelegenheid voor de Italiaanse OOJK-centra (Gelsomino en Maria Vittoria), onder leiding van de Universiteit van Parma, om na te denken over de ruimte waarin nu welkomstmomenten plaatsvinden: de toegangsdeur.

Tijdens de reflectiesessies die binnen het project werden gehouden, waren enkele van de vragen die door de leerkrachten werden gesteld:

Hoe kan een stilstaande/statische/smalle ruimte een inclusieve ruimte zijn voor gezinnen?

Hoe ontstaat een warme, authentieke, inclusieve relatie met gezinnen in een voor hen begrensde ruimte?

Hoe maak je van deze ruimte een ruimte zonder grenzen?

De leerkrachten en de onderzoekers reflecteerden gezamenlijk op de nieuwe gastvrije ruimte door middel van schriftelijke- en video-observaties. Wat werd gevonden?